Weesper Porseleinfabriek
Weesp
De gevelsteen die je op het witte pakhuis, nr. 2 ziet, is de enige herinnering aan de porseleinfabriek die hier van 1759 tot 1770 heeft gestaan. De Duitse graaf Van Gronsveldt, die in 1750 o.a. Hoofdschout van Weesp was geworden, nam in 1759 dit net gestarte fabriekje over en probeerde er een winstgevende onderneming van te maken.
In Berlijn, waar hij jarenlang gewoond had, had hij gezien hoe populair het fraaie Duitse porselein was, met name het beroemde Meissen porselein. Deze kwaliteit probeerde hij hier te evenaren door Duitse porseleinmakers aan te nemen, waarvan er in die tijd veel gevlucht waren naar Nederland door oorlogen waarbij Duitsland betrokken was. Het Weesper porselein was inderdaad van hoge kwaliteit en prachtig beschilderd met bloemmotieven en elegante taferelen.
Na tien jaar kwam de …
De gevelsteen die je op het witte pakhuis, nr. 2 ziet, is de enige herinnering aan de porseleinfabriek die hier van 1759 tot 1770 heeft gestaan. De Duitse graaf Van Gronsveldt, die in 1750 o.a. Hoofdschout van Weesp was geworden, nam in 1759 dit net gestarte fabriekje over en probeerde er een winstgevende onderneming van te maken.
In Berlijn, waar hij jarenlang gewoond had, had hij gezien hoe populair het fraaie Duitse porselein was, met name het beroemde Meissen porselein. Deze kwaliteit probeerde hij hier te evenaren door Duitse porseleinmakers aan te nemen, waarvan er in die tijd veel gevlucht waren naar Nederland door oorlogen waarbij Duitsland betrokken was. Het Weesper porselein was inderdaad van hoge kwaliteit en prachtig beschilderd met bloemmotieven en elegante taferelen.
Na tien jaar kwam de fabriek in de moeilijkheden: het porselein was zeer kostbaar, de afzetmarkt was niet zo groot en veel arbeiders konden weer terugkeren naar hun vaderland. In 1770 sloten de deuren dan ook. Gelukkig bezit Museum Weesp een prachtige collectie van dit zeldzame porselein.